Ενημερωτικά, από τον εκπρόσωπο του Βήμα FM στο Μεικτό της ΕΣΗΕΑ.
Τάσος Αναστασιάδης
Τάσος Αναστασιάδης
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΒΗΜΑ FM ΣΤΟ ΜΕΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΣΗΕΑ
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΒΗΜΑ FM ΣΤΟ ΜΕΙΚΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΣΗΕΑ
Συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι στο ΒΗΜΑ FM δεν αποτελούν αυτοτελές κομμάτι από τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο ΔΟΛ είτε αυτοί είναι τεχνικοί, είτε διοικητικοί, είτε συντάκτες, είτε εργαζόμενοι άλλων ειδικοτήτων.
Η βούληση μας εκφράζεται μέσα από τις συνελεύσεις στις οποίες κάθε φορά καλείστε να συμμετάσχετε. Η παρουσία σας εκεί αν και απαραίτητη ώστε να μπορείτε να εκφράζετε την άποψη σας, ΔΕΝ μπορεί να ανακόψει τις αποφάσεις της πλειοψηφίας που εκφράζονται μέσα από τα ψηφίσματα για τα οποία ενημερώνεστε ανελλιπώς.
Παρεπιμπτόντως, μία από αυτές τις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Εργασιακής Επιτροπής στο ΔΟΛ σταμάτησε τις μαζικές απολύσεις στο ΒΗΜΑ FM όταν είχαμε πρωτοέρθει στον Όμιλο. Η κινητοποίηση δείχνει ότι η αλληλεγγύη και η μαζικότητα, μπορούν να ανακόψουν άδικες αποφάσεις εναντίον των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Από τα τέλη Νοεμβρίου του 2011 οπότε η Διοίκηση του ΔΟΛ άρχισε να προωθεί μειώσεις μισθών με ατομικές συμβάσεις εργασίας, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες συνελεύσεις όλων των εργαζομένων στις οποίες καταγράφηκε η κατηγορηματική αντίθεσή μας. Αποφασίστηκε δε να εξουσιοδοτήσουμε τα Σωματεία μας ώστε σε περίπτωση που κληθούμε να υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις, άμεσα να κηρύξουν στάση εργασίας και κατόπιν συνέλευση για να κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Η απόφαση αυτή ελήφθη στις 29 Νοεμβρίου 2011 και έκτοτε επαναβεβαιώνεται κάθε φορά που πραγματοποιείται συνέλευση. Το ίδιο έγινε και στις 19 Ιανουαρίου, αυτή τη φορά για το περίφημο «Σύμφωνο Εργασίας», που αποτελεί απλώς μια παραλλαγή της ατομικής σύμβασης.
Ουδέποτε, ούτε κατά τη διάρκεια των συνελεύσεων αλλά ούτε σε μένα προσωπικά κανένας συνάδελφος ΔΕΝ εξέφρασε την αντίθεσή ή τη διαφωνία του για τα ψηφίσματα των συνελεύσεων. Τα ψηφίσματα της πλειοψηφίας άλλωστε μας δεσμεύουν ΟΧΙ μόνο όποτε μας συμφέρουν.
Παρόντα σε πολλές από τις συνελεύσεις ήταν και μέλη των ΔΣ των Σωματείων στον Τύπο, συμπεριλαμβανομένων και της ΕΣΗΕΑ, τα οποία εξήγησαν ότι η υπογραφή μας, πέραν του ότι αποτελεί καταστρατήγηση καταστατικού, αυτομάτως αποδυναμώνει τη συνδικαλιστική κάλυψη του εκάστοτε εργαζόμενου και τον καθιστά έρμαιο στις ορέξεις του εργοδότη.
Παράλληλα οι παρεμβάσεις των νομικών συμβούλων των Σωματείων μας κατέδειξαν ότι το όλο εγχείρημα είναι έωλο και μπορεί να προσβληθεί νομικά. (υπάρχει σχετική ανακοίνωση από την εργασιακή επιτροπή). Τα καινούρια τερτίπια με επιχειρησιακές συμβάσεις ή ενώσεις προσώπων αναφέρονται στο σύνολο των εργαζομένων σε μία επιχείρηση και όχι κατά τμήματα. Οι τμηματικές αποφάσεις απλώς αποτελούν παραδοχή έλλειψης αποδοχής από το σύνολο των εργαζόμενων στο ΔΟΛ οι οποίοι επιθυμούν τη διατήρηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Συνάδελφοι, είναι αυτές τις ΣΣΕ που καλούμαστε να διαφυλάξουμε. Εμείς που είμαστε μισθωτοί και έχουμε μία και αποκλειστική απασχόληση με εξαρτημένη σχέση εργασίας ΔΕΝ μπορούμε να δεχθούμε περαιτέρω εξαθλίωση του βιοτικού μας επιπέδου.
Εξάλλου όταν οι Επιχειρήσεις ευημερούσαν, ουδέποτε οι αμοιβές μας ξεπερνούσαν το μισθολογικό όριο που έθεταν οι ΣΣΕ ακόμη και αν, όπως πολύ καλά γνωρίζετε και εσείς και οι Διευθυντές μας, καλούμαστε να επωμιστούμε περισσότερες και μεγαλύτερες ευθύνες. Κάτι που εξακολουθεί να ισχύει.
Όποιοι θέτουν «προβληματισμούς» ότι δήθεν πρέπει να σκεφτούμε την παρούσα κατάσταση συναινώντας σε μειώσεις μισθών, απλώς επιχειρούν αναίσχυντα να διατηρήσουν τις παχυλές αμοιβές τους και την πολυθεσία τους, την ώρα που πολλοί συνάδελφοί μας ΔΕΝ μπορούν να βρουν βασική δουλειά για να ζήσουν.
Όμως, η πρωτόγνωρη απαρτία στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, η μαχητικότητα, τα όσα ειπώθηκαν και οι βασικές προτάσεις που κατατέθηκαν προς ψήφιση (σσ καλούμαστε να ψηφίσουμε στις 30 και 31 Ιανουαρίου στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ) δείχνουν ότι επιτέλους βρισκόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Δίπλα στον απλό εργαζόμενο, τον εργάτη, δίπλα στο συνάδελφό (τεχνικό, διοικητικό, συντάκτη κα) που βρίσκεται μέσα στο χώρο της δικής μας δουλειάς.
Φυσικά ΔΕΝ έλειψαν και οι εργοδοτικές προτάσεις οι οποίες κατατέθηκαν εν κρυπτώ στο προεδρείο από «συναδέλφους» που ΔΕΝ είχαν καν το σθένος να βγουν και να τις υπερασπιστούν ενώπιον της συνέλευσης.
Ακόμη και αυτοί γνώριζαν ότι τα «επιχειρήματά τους» ΔΕΝ αντέχουν στην κρίση της Γενικής συνέλευσης.
Συνάδελφοι, τώρα είναι ώρα ευθύνης για όλους μας. Ο ατομικισμός που μας χαρακτήριζε ως κλάδος πρέπει να δώσει τη θέση του στη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Πιστεύω πως μόνον έτσι μπορούμε να σταματήσουμε την άδικη επίθεση που δεχόμαστε και να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Η βούληση μας εκφράζεται μέσα από τις συνελεύσεις στις οποίες κάθε φορά καλείστε να συμμετάσχετε. Η παρουσία σας εκεί αν και απαραίτητη ώστε να μπορείτε να εκφράζετε την άποψη σας, ΔΕΝ μπορεί να ανακόψει τις αποφάσεις της πλειοψηφίας που εκφράζονται μέσα από τα ψηφίσματα για τα οποία ενημερώνεστε ανελλιπώς.
Παρεπιμπτόντως, μία από αυτές τις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Εργασιακής Επιτροπής στο ΔΟΛ σταμάτησε τις μαζικές απολύσεις στο ΒΗΜΑ FM όταν είχαμε πρωτοέρθει στον Όμιλο. Η κινητοποίηση δείχνει ότι η αλληλεγγύη και η μαζικότητα, μπορούν να ανακόψουν άδικες αποφάσεις εναντίον των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Από τα τέλη Νοεμβρίου του 2011 οπότε η Διοίκηση του ΔΟΛ άρχισε να προωθεί μειώσεις μισθών με ατομικές συμβάσεις εργασίας, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες συνελεύσεις όλων των εργαζομένων στις οποίες καταγράφηκε η κατηγορηματική αντίθεσή μας. Αποφασίστηκε δε να εξουσιοδοτήσουμε τα Σωματεία μας ώστε σε περίπτωση που κληθούμε να υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις, άμεσα να κηρύξουν στάση εργασίας και κατόπιν συνέλευση για να κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Η απόφαση αυτή ελήφθη στις 29 Νοεμβρίου 2011 και έκτοτε επαναβεβαιώνεται κάθε φορά που πραγματοποιείται συνέλευση. Το ίδιο έγινε και στις 19 Ιανουαρίου, αυτή τη φορά για το περίφημο «Σύμφωνο Εργασίας», που αποτελεί απλώς μια παραλλαγή της ατομικής σύμβασης.
Ουδέποτε, ούτε κατά τη διάρκεια των συνελεύσεων αλλά ούτε σε μένα προσωπικά κανένας συνάδελφος ΔΕΝ εξέφρασε την αντίθεσή ή τη διαφωνία του για τα ψηφίσματα των συνελεύσεων. Τα ψηφίσματα της πλειοψηφίας άλλωστε μας δεσμεύουν ΟΧΙ μόνο όποτε μας συμφέρουν.
Παρόντα σε πολλές από τις συνελεύσεις ήταν και μέλη των ΔΣ των Σωματείων στον Τύπο, συμπεριλαμβανομένων και της ΕΣΗΕΑ, τα οποία εξήγησαν ότι η υπογραφή μας, πέραν του ότι αποτελεί καταστρατήγηση καταστατικού, αυτομάτως αποδυναμώνει τη συνδικαλιστική κάλυψη του εκάστοτε εργαζόμενου και τον καθιστά έρμαιο στις ορέξεις του εργοδότη.
Παράλληλα οι παρεμβάσεις των νομικών συμβούλων των Σωματείων μας κατέδειξαν ότι το όλο εγχείρημα είναι έωλο και μπορεί να προσβληθεί νομικά. (υπάρχει σχετική ανακοίνωση από την εργασιακή επιτροπή). Τα καινούρια τερτίπια με επιχειρησιακές συμβάσεις ή ενώσεις προσώπων αναφέρονται στο σύνολο των εργαζομένων σε μία επιχείρηση και όχι κατά τμήματα. Οι τμηματικές αποφάσεις απλώς αποτελούν παραδοχή έλλειψης αποδοχής από το σύνολο των εργαζόμενων στο ΔΟΛ οι οποίοι επιθυμούν τη διατήρηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Συνάδελφοι, είναι αυτές τις ΣΣΕ που καλούμαστε να διαφυλάξουμε. Εμείς που είμαστε μισθωτοί και έχουμε μία και αποκλειστική απασχόληση με εξαρτημένη σχέση εργασίας ΔΕΝ μπορούμε να δεχθούμε περαιτέρω εξαθλίωση του βιοτικού μας επιπέδου.
Εξάλλου όταν οι Επιχειρήσεις ευημερούσαν, ουδέποτε οι αμοιβές μας ξεπερνούσαν το μισθολογικό όριο που έθεταν οι ΣΣΕ ακόμη και αν, όπως πολύ καλά γνωρίζετε και εσείς και οι Διευθυντές μας, καλούμαστε να επωμιστούμε περισσότερες και μεγαλύτερες ευθύνες. Κάτι που εξακολουθεί να ισχύει.
Όποιοι θέτουν «προβληματισμούς» ότι δήθεν πρέπει να σκεφτούμε την παρούσα κατάσταση συναινώντας σε μειώσεις μισθών, απλώς επιχειρούν αναίσχυντα να διατηρήσουν τις παχυλές αμοιβές τους και την πολυθεσία τους, την ώρα που πολλοί συνάδελφοί μας ΔΕΝ μπορούν να βρουν βασική δουλειά για να ζήσουν.
Όμως, η πρωτόγνωρη απαρτία στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, η μαχητικότητα, τα όσα ειπώθηκαν και οι βασικές προτάσεις που κατατέθηκαν προς ψήφιση (σσ καλούμαστε να ψηφίσουμε στις 30 και 31 Ιανουαρίου στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ) δείχνουν ότι επιτέλους βρισκόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Δίπλα στον απλό εργαζόμενο, τον εργάτη, δίπλα στο συνάδελφό (τεχνικό, διοικητικό, συντάκτη κα) που βρίσκεται μέσα στο χώρο της δικής μας δουλειάς.
Φυσικά ΔΕΝ έλειψαν και οι εργοδοτικές προτάσεις οι οποίες κατατέθηκαν εν κρυπτώ στο προεδρείο από «συναδέλφους» που ΔΕΝ είχαν καν το σθένος να βγουν και να τις υπερασπιστούν ενώπιον της συνέλευσης.
Ακόμη και αυτοί γνώριζαν ότι τα «επιχειρήματά τους» ΔΕΝ αντέχουν στην κρίση της Γενικής συνέλευσης.
Συνάδελφοι, τώρα είναι ώρα ευθύνης για όλους μας. Ο ατομικισμός που μας χαρακτήριζε ως κλάδος πρέπει να δώσει τη θέση του στη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη.
Πιστεύω πως μόνον έτσι μπορούμε να σταματήσουμε την άδικη επίθεση που δεχόμαστε και να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Παναγιώτης Δρίβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου